اگر زن و يا دختر غرض نداشته باشد و نخواهد برهنه بیرون بیاید، پوشیدن یک لباس که تمام بدن و سر، جز چهره و دو دست تا مچ را بپوشاند، مانع هیچ فعالیت بیرونی نخواهد بود. بلکه برعکس، تبرج و خودنمایی و پوشیدن لباسهای تنگ و نازک و مدهای رنگارنگ است که زن را به صورت موجودی مهمل و غیرفعال در میآورد که باید تمام وقتش را مصروف حفظ پزیسیون خود کند.
به نظر من استثناء وجه و کفین، به منظور رفع حرج و امکان دادن به فعالیت زن است.
وقتی زن و يا دختر پوشیده و سنگین از خانه بیرون بروند و جانب عفاف و پاکدامنی را رعایت نمايند، افراد فاسد و مزاحم، جرأت نمیکنند متعرض آنها شوند.
زنان بايد در رفتار خود وقار و سنگینی را کاملاً رعایت کنند تا از آزار افراد مزاحم مصون بمانند.
نظرات شما عزیزان:
:: موضوعات مرتبط:
حجاب و بی حجابی،
،