سردار شهید عبدالحسین برونسی

 

سربازیش را باید داخل خانه ی سرهنگ می گذراند.

وقتی وارد خانه شد و چشمش به زنِ نیمه عریانِ سرهنگ افتاد، پا به فرار گذاشت

و به پادگان برگشت.

جریمه اش تمیز کردن تمام دستشویی های پادگان بود.

می گفت:

«تا پایان خدمت حاضرم جریمه شوم ولی دوباره به آن خانه برنگردم».

((شادی روحش صلوات بر محمد و آل محمد))

  دلم به وسعت دنیا گرفته آقاجان!

از این زمانه از این جا گرفته آقاجان!

  بیا دوای غم و غصه ها تویی مولا

برای توست که دل ها گرفته آقاجان!

  میان خشکی این شهر مانده ام عمری

دلم بهانۀ دریا گرفته آقاجان!

  کجا جزیرۀ خضراست من نمی دانم

دلم برای همان جا گرفته آقاجان!

  هزار سال نگاه شکستۀ زهرا

برای توست که احیا گرفته آقاجان!

  از آن زمان که نبودی دلم به نامت بود

عجیب نیست که حالا گرفته آقاجان!

  هزار سال گذشته هنوز پنهانی

غریب مانده ام آقا خودت که می دانی ...

روزگاری جنگی در گرفت.نمی دانم تو آن روز کجا بودی؟

   سر کلاس؟ سر کار؟ تو گهواره؟ سر زمین کشاورزی؟ جبهه؟

    یه ویلای امن دور از شهر؟ یا دور از کشور! مثل آقا زاده ها!!!

    نمی دانم.........

    اما می دانم خودم کجا بودم ، در گهواره! روزگاری جنگی در گرفت .

    من و تو شاید آن روز به قدری کوچک بودیم که 

    حتی نمی دانستیم جنگ یعنی چه!

     و اگر هم کشته می شدیم حتی نمی دانستیم به چه جرمی! 

     روزگاری جنگی در گرفت و عده ای بهای آزادی من و تو را پرداختند

     و امروز تو ای دوست من:

به گزارش فرهنگ نیوز، در قطعه ۲۶ گلزار شهدای بهشت زهرا(س) یادبودی است که خیلی‌ها با دیدن عکس صاحب آن و عنوان «شهید گمنام» که روی سنگ مزار نوشته شده، می‌روند و زائر شهید مفقودالاثر «ابراهیم هادی» می‌شوند؛ شهیدی که برای بچه‌های جنوب شرق تهران و کسانی که اهل دل هستند، خیلی عزیز است البته این شهید برای جوان‌هایی که کتاب «سلام بر ابراهیم» را خواندند، حال و هوای دیگری دارد.

قرآن خوندن بلد نبودم چون سواد نداشتم

خیلی دلم می خواست که بتونم قرآن بخونم

یه شب مثل همیشه وضو گرفتم

چند سوره ای که از قرآن حفظ بودم رو خوندن و خوابیدم

خواب کاظم رو دیدم که یه قرآن دستش بود

قرآن رو داد به من و گفت: مادر جان! باز کن و بخون

گفتم: پسرم! من که خوندن بلد نیستم ، سواد ندارم که عزیزم

کاظم دستی روی سینه ام کشید و گفت: مادرجان بخون

در کمال ناباوری قرآن رو باز کردم و خوندم...

... از خواب که بیدار شدم هنوز صدای کاظم توی گوشم بود که می گفت: بخوان

رفتم و قرآن رو برداشتم و شروع کردم به خوندن

شوهرم هاج و واج مونده بود که چطور قرآن خوندن رو یاد گرفتم

بچه هام از روان خوندن من متعجب شده بودن و خیره بهم نگاه می کردند...

                                 خاطره ای از زندگی سردار شهید کاظم نجفی رستگار

                                                           راوی: مادر شهید

امام حسین (ع) بیشتر از آب تشنه لبیک بود

افسوس که بجای افکارش زخم های تنش را به ما نشان دادند

و بزرگترین دردش را بی آبی نامیدند؛

خوشا آنان که با ایمان و اخلاص

                                                   حریم دوست بوسیدند و رفتند

خوشا آنان که در میزان و وجدان

                                                  حساب خویش سنجیدند و رفتند

خوشا آنان که پا در وادی حق

                                                     نهادند و نلغزیدند و رفتند

خوشا آنان که با عزت ز گیتی

                                                     بساط خویش برچیدند و رفتند

ز کالاهای این آشفته بازار

                                                     شهادت را پسندیدند و رفتند

خوشا آنان که بهر یاری دین

                                                   به خون خویش غلطیدند و رفتند

خوشا آنان که وقت دادن جان

                                                   به جای گریه خندیدند و رفتند

خوشا آنان که با ایثار هستی

                                                   ز هستی دیده پوشیدند و رفتند

خوشا آنان که بهر حفظ اسلام

                                                    علیه کفر جنگیدند و رفتند

خشکم زد. گفتم دخترم این چه دعاییه؟

گفت: آخه بابام موجیه .

گفتم خوب انشاالله خوب میشه، چرا دعا کنم شهید بشه؟

آخه هر وقت موج میگیردش و حال خودشو نمیفهمه،

شروع میکنه منو، مادر و برادرم رو کتک میزنه!

اما حاجی مشکل اینجا نیست !

گفتم: پس مشکل چیه دخترم ؟

گفت :

بعد اینکه حالش خوب میشه و متوجه میشه چه کاری کرده،

دست و پاهای همهمون را بوسه می زنه ومعذرت خواهی میکنه.

حاجی ما طاقت نداریم شرمندگی پدرمون را ببینیم.

حاجی دعا کنید پدرم شهید بشه ،

و به رفیقاش ملحق بشه...

در قرآن آیاتی در مورد حجاب و پوشش زنان و مردان وجود دارد که به صورت روشن و کامل به مقوله پوشش زنان و مردان اشاره دارد.

قُل لِّلْمُؤْمِنِینَ یَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ وَیَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذَلِكَ أَزْكَى لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ خَبِیرٌ بِمَا یَصْنَعُونَ ( آیه 30 سوره نور )
به مردان مؤمن بگو دیدگان خویش را از نگاه به زنان اجنبی باز گیرند و فرجهای خویش را نگهدارند این برای ایشان پاکیزه تر است که خدا از کارهایی که می کنید آگاه است .

وَقُل لِّلْمُؤْمِنَاتِ یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَیَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَلَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَلْیَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَى جُیُوبِهِنَّ وَلَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ آبَائِهِنَّ أَوْ آبَاء بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنَائِهِنَّ أَوْ أَبْنَاء بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِی إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِی أَخَوَاتِهِنَّ أَوْ نِسَائِهِنَّ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَیْمَانُهُنَّ أَوِ التَّابِعِینَ غَیْرِ أُوْلِی الْإِرْبَةِ مِنَ الرِّجَالِ أَوِ الطِّفْلِ الَّذِینَ لَمْ یَظْهَرُوا عَلَى عَوْرَاتِ النِّسَاء وَلَا یَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِیُعْلَمَ مَا یُخْفِینَ مِن زِینَتِهِنَّ وَتُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمِیعًا أَیُّهَا الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ ( آیه 31 سوره نور )
و به زنان با ایمان بگو چشم از نگاه به مردان اجنبی فرو بندند و فرجهای خویش را حفظ کنند و زینت خویش را جز آنچه آشکار است آشکار نسازند و باید که روپوش هایشان را به گریبان ها کنند و زینت خویش را نمایان نکنند مگر برای شوهرانشان ، یا پدران و یا پدر شوهران یا پسران و یا پسر شوهران و یا برادران و یا خواهرزادگان و یا برادرزادگان و یا زنان و یا آنچه مالک آن شده اند یا افراد سفیه که تمایلی به زن ندارند و یا کودکانی که از اسرار زنان خبر ندارند ، و مبادا پای خویش را به زمین بکوبند تا آنچه از زینتشان که پنهان است ظاهر شود ای گروه مؤمنان همگی به سوی خدا توبه برید شاید رستگار شوید .

وَ قَرْنَ فی‏ بُیُوتِکُنَّ وَ لا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجاهِلِیَّةِ الْأُولى‏ وَ أَقِمْنَ الصَّلاةَ وَ آتینَ الزَّکاةَ وَ أَطِعْنَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ إِنَّما یُریدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهیراً ( آیه 31 سوره احزاب )
و در خانه های خود بمانید ، و همچون دوران جاهلیّت نخستین ( در میان مردم ) ظاهر نشوید ، و نماز را برپا دارید ، و زکات را بپردازید ، و خدا و رسولش را اطاعت کنید خداوند فقط می خواهد پلیدی و گناه را از شما اهل بیت دور کند و کاملًا شما را پاک سازد.

یا أَیُّهَا النَّبِیُّ قُلْ لِأَزْواجِکَ وَ بَناتِکَ وَ نِساءِ الْمُؤْمِنینَ یُدْنینَ عَلَیْهِنَّ مِنْ جَلاَبِیبِهِنَّ ذلِکَ أَدْنى‏ أَنْ یُعْرَفْنَ فَلا یُؤْذَیْنَ وَ کانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحیماً ( آیه 59 سوره احزاب )
ای پیامبر! به همسران و دخترانت و زنان مؤمنان بگو: جلبابها [ روسری های بلند ] خود را بر خویش فروافکنند ، این کار برای اینکه شناخته شوند و مورد آزار قرار نگیرند بهتر است ( و اگر تا کنون خطا و کوتاهی از آنها سر زده توبه کنند ) خداوند همواره آمرزنده رحیم است.

شکر خدا که نوکر این خانواده ام

حالا که بوی کرببلایت رسیده است

شکر خدا که از کرمت هیئتی شدم

من را خدا برای همین آفریده است

روزیه چشمهای گنهکار نوکرت

از گریه های مادر قامت خمیده است

یعنی کنار مادر تو گریه کرده ام؟

اشکم به روی چادر زهرا چکیده است؟

با دیدن هلال عزای تو مادرم

پیراهن سیاه برایم خریده است

یا هیچ گاه، حس کبوتر نداشتم

یا خواستم پرنده شوم، پر نداشتم

تو، بال و پر زدی و رسیدی به آسمان

من، دست از حضیض زمین بر نداشتم

تو، جز جنون و عشق و خطر در سرت نبود

من، جز سکوت و فاصله، در سر نداشتم

روزی که روی شانه ی شاین شهر دیدمت

انگار مسخ بودم و پیکر نداشتم

یک مشت، استخوان و پلاکی که سوخته ست

گفتند این تو هستی و باور نداشتم

ای کاش! هیچ گاه نمی دیدم، این تو را

ای کاش! هیچ گاه برادر نداشتم

عاشقی دردسری بود نمی دانستیم

حاصلش خون جگری بود نمی دانستیم

پر گرفتیم ولی باز به دام افتادیم

شرط، بی بال و پری بود نمی دانستیم

آسمان از تو خبر داشت ولی ما از تو

سهممان بی خبری بود نمی دانستیم

آب و جاروی در خانه ما شاهد بود

از تو بر ما گذری بود نمی دانستیم

این همه چشم به راهی نگرانم کرده

خود این هم نظری بود نمی دانستیم